Wilhelmus (Willem) Ignatius Reijniers (Gennep 1846 – Tilburg 1908) volgde een muzikale opleiding in het karmelietenklooster van Boxmeer. In 1871 werd hij muziekleraar en organist aan het kleinseminarie en gymnasium Rolduc. Daarna begint zijn loopbaan in Tilburg, waar hij in 1876 organist werd van de Goirkese kerk en ging en het kerkkoor van de parochie ’t Goirke ging leiden.
Uit de Zouavenbroederschap Fidei et Virtuti (Zouaven) ontstond, mede door toedoen van Reijniers, in 1877 de Liedertafel ons huidige Sint Caecilia. Hij bracht het mannenkoor als dirigent tot grote bloei. Reijniers componeerde veel kerkmuziek, zoals missen, een Te Deum, lofzangen en orgelstukken. Voorts schreef hij liederen, cantates, stukken voor het mannenkoor, een mars en gelegenheidszangen. Zijn Latijnse mis ‘Missa pro defunctis’ wordt door het koor bij passende gelegenheden nog steeds uitgevoerd. Ook had hij een uitgebreide lespraktijk en muziekzaak die na zijn dood werden voortgezet door zijn dochter Anna Reijniers, die als pianiste ook aan Caecilia verbonden is geweest.
Anektdote uit de boezem van harmonie Orpheus: Willem Reijniers werd in 1876 door de selectie commissie als dirigent van de harmonie afgewezen. Maar uiteindelijk toch een aardige staat van dienst: Willem Reijniers is de enige met een straat in Tilburg naar hem vernoemd, het Reijnierspad. Waar? De wijk Quirijnstok in Tilburg Noord.
Geef een reactie